ในช่วงประมาณ 29,000 ถึง 14,000 ปีก่อน ผู้รวบรวมพรานล่าเว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำสัตว์ที่สำรวจภูมิประเทศที่หนาวเย็นทางตอนเหนือของยูเรเซียได้เปลี่ยนหมาป่าให้เป็นสุนัขโดยให้อาหารที่เหลือจากเนื้อสัตว์ติดมันมาเรีย ลาติเนน นักโบราณคดีจากสำนักงานคณะกรรมการอาหารแห่งฟินแลนด์ในเฮลซิงกิและเพื่อนร่วมงานกล่าว ในช่วงฤดูหนาวที่โหดร้ายของยุคน้ำแข็ง เมื่อเกมที่ล่าโดยทั้งสองสายพันธุ์ไม่มีไขมันและไม่มีไขมัน สัตว์ที่เป็นเหยื่อจะให้โปรตีนมากกว่าที่มนุษย์จะบริโภคได้อย่างปลอดภัยนักวิจัยสรุปในวันที่ 7 มกราคมใน
รายงาน ทางวิทยาศาสตร์ ทีมงานเสนอว่าผู้คนสามารถให้อาหารเนื้อไม่ติดมันส่วนเกินเพื่อจับลูกสุนัขหมาป่าที่ถูกเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยงได้
แนวคิดนั้นส่วนใหญ่มาจากการอนุมานจากการวิจัยก่อนหน้านี้ว่านักล่าและรวบรวมสัตว์ในสมัยโบราณรอดชีวิตในสภาพแวดล้อมที่อาร์กติกได้อย่างไร และการคำนวณใหม่ซึ่งชี้ให้เห็นว่าด้วยเหตุผลด้านอาหาร กลุ่มยุคน้ำแข็งไม่สามารถกินเนื้อไม่ติดมันทั้งหมดที่ถูกล่าได้ทั้งหมด แม้ว่าจะห่างไกลจากคำพูดสุดท้ายเกี่ยวกับต้นกำเนิดที่เป็นข้อขัดแย้งของสุนัข ( SN: 5/21/15 ) กลุ่มของ Lahtinen ได้เสนอแนวคิดใหม่เกี่ยวกับกระบวนการที่อาจจะเกิดขึ้น
การคำนวณของนักวิจัยสันนิษฐานว่า เช่นเดียวกับนักล่า-รวบรวมสัตว์ในอาร์กติกในปัจจุบัน มนุษย์โบราณได้รับแคลอรี 45 เปอร์เซ็นต์จากโปรตีนจากสัตว์ มนุษย์ไม่สามารถรับประทานอาหารที่กินเนื้อเป็นอาหารได้อย่างสมบูรณ์เนื่องจากความสามารถของตับในการสร้างพลังงานเพียงบางส่วนที่เราต้องการจากโปรตีน พืชที่กินได้อาจถูกเก็บไว้สำหรับฤดูหนาวเพื่อเป็นแหล่งของคาร์โบไฮเดรต แต่เสบียงอาหารจะลดลงเมื่อแช่แข็งครั้งใหญ่ประจำปี นักวิทยาศาสตร์สงสัย ดังนั้นนักล่าและรวบรวมนักล่าในยุคน้ำแข็งอาจถึงจุดที่พวกเขามุ่งเน้นไปที่การล่าสัตว์เพื่อดึงไขไขกระดูกและไขมันออกจากกระดูกของเหยื่อเพื่อตอบสนองความต้องการพลังงาน นักวิจัยโต้แย้ง โดยปล่อยให้เนื้อไม่ติดมันจำนวนมากไม่ถูกแตะต้องและเป็นอาหารหมาป่า
การแข่งขันระหว่างมนุษย์กับหมาป่าเพื่อล่าเหยื่อจะลดลง
เนื่องจากหมาป่าสัตว์เลี้ยงรุ่นต่อๆ ไปค่อยๆ พัฒนาเป็นสุนัข ทีมตั้งสมมติฐาน จากนั้น แนวคิดก็เกิดขึ้น คือ สุนัขที่เชื่องมากขึ้นได้รับการฝึกฝนเพื่อช่วยเหลือผู้คน ( SN: 3/21/15 )
โดยเฉลี่ยแล้ว ฝาแฝดที่เหมือนกันต่างกันไปตามการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม 5.2 การเปลี่ยนแปลงนักวิจัยรายงานในวันที่ 7 มกราคมในNature Genetics การค้นพบนี้มีความสำคัญเนื่องจากฝาแฝดที่เหมือนกันหรือที่เรียกว่าแฝดโมโนไซโกติกเนื่องจากมาจากไข่ที่ปฏิสนธิเพียงฟองเดียว มักได้รับการศึกษาเพื่อพิจารณาว่าลักษณะเฉพาะ โรคหรือสภาวะเป็นผลมาจากพันธุกรรมหรือจากอิทธิพลของสิ่งแวดล้อม คาดว่าฝาแฝดที่เหมือนกันจะมีพันธุกรรมเหมือนกัน ดังนั้นความแตกต่างในสุขภาพจึงถูกพิจารณาว่าเป็นผลผลิตของสิ่งแวดล้อม การค้นพบใหม่นี้ชี้ให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมบางอย่างสามารถอธิบายความแตกต่างระหว่างฝาแฝดได้
นักวิจัยในไอซ์แลนด์ถอดรหัสพันธุกรรมที่สมบูรณ์ หรือจีโนมของฝาแฝดที่เหมือนกัน 381 คู่ ในจำนวนนั้น 38 คู่มีความซ้ำกันทางพันธุกรรมของกันและกัน แต่ส่วนใหญ่มีความแตกต่างบางอย่างใน DNA ที่อาจเกิดขึ้นในช่วงต้นของการพัฒนา ไม่ว่าจะก่อนที่ตัวอ่อนตัวหนึ่งจะแยกออกเป็นสองส่วนหรือไม่นานหลังจากการแยกตัว ฝาแฝดบางคนมีความแตกต่างทางพันธุกรรมมากมาย รวมถึง 39 คู่ที่มีการเปลี่ยนแปลงมากกว่า 100 ระหว่างฝาแฝด
รูปแบบการกลายพันธุ์ของฝาแฝดบ่งชี้ว่าตัวอ่อนจะไม่แยกออกอย่างเรียบร้อยเมื่อฝาแฝดก่อตัวขึ้น ฝาแฝดบางตัวอาจเกิดขึ้นเมื่อเซลล์เดียวหรือเซลล์กลุ่มเล็กแยกออกจากตัวอ่อน จำนวนเซลล์ที่กำเนิดจากฝาแฝดอาจเป็นตัวกำหนดว่าพวกมันมีความแตกต่างทางพันธุกรรมจากฝาแฝดของพวกเขาอย่างไร โดยการแยกตัวที่ไม่สม่ำเสมอมากขึ้นของตัวอ่อนทำให้เกิดความแตกต่างจำนวนมากขึ้นระหว่างฝาแฝดสล็อตเว็บตรง , ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ เว็บตรง
